Met de steeds wijder verbreide globalisering zijn vertalingen in het Italiaans onmisbaar geworden. Dankzij deze vertaalservice kan de wettelijke waarde van veel documenten behouden blijven, denk maar eens aan notariële aktes, huwelijk-/scheidingsaktes, diploma’s en nog veel meer.
Voor die vertalingen is gewoon een eenvoudige vertaler niet voldoende, maar is het uiterst belangrijk om de prestaties van een professional te vragen, die een geschiktheidsexamen moet hebben afgelegd bij de Kamer van Koophandel en moet zijn beëdigd door een rechter of een andere overheidsinstantie.
De vertaalservice in het Italiaans moet worden uitgevoerd door een professionele vertaler die bij de griffie van een rechtbank is ingeschreven bij de beëdigde vertalers.
Nadat het te vertalen document is afgeleverd (als dit erg oud is, zoals een perkament, is een gewaarmerkte kopie voldoende, zodat het niet wordt beschadigd), heb je een kopie van je identiteitsbewijs en fiscaalnummer plus één fiscaal zegel per vier pagina’s nodig.
Omdat de fysieke aanwezigheid van de klant in de rechtbank niet vereist is tijdens de beëdiging, kan alles worden opgestuurd per verzekerde, aangetekende zending of per koerier.
Hoe werkt de beëdigde vertaling
Wanneer alle documenten aan de beëdigde vertaler zijn geleverd, gaat deze naar de rechtbank, waar hij/zij zweert dat de vertaalde tekst waarheidsgetrouw is, op straffe van de verwijdering uit het register plus alle civiele en strafrechtelijke aansprakelijkheid.
Aan het einde van deze fase moet de vertaling aan het originele document worden gehecht met nietjes; deze moet namelijk altijd kunnen worden getoond om de wettelijke waarde niet te verliezen.
De kosten van de beëdigde vertaling zijn evenredig aan de te vertalen pagina’s, de taal en het type document. Bovendien moet je weten dat in Italië geen vertalingen tussen twee vreemde talen worden geaccepteerd, maar dat de vertaling altijd via het Italiaans moet lopen.
Als bijvoorbeeld een tekst uit het Engels naar het Nederlands moet worden vertaald, moet dat op deze manier worden uitgevoerd: Engels-Italiaans en Italiaans-Nederlands.
Voor sommige documenten is de apostille nodig, ofwel een stempel dat de bureaucratische procedure van sommige vertalingen vereenvoudigt, die anders veel langer zou duren. De apostille werd geïntroduceerd door het Verdrag van Den Haag op 5 oktober 1961, dat is ondertekend door diverse landen over de hele wereld.
Omdat de kosten ervan onafhankelijk zijn van de vertaling en het fiscale zegel, verdient het aanbeveling om van te voren uit te zoeken of de apostille wel echt nodig is, om tijd en geld te besparen. Eisen aan de beëdigde vertaler Om de functie van beëdigde vertaler te vervullen, moet de vertaler voldoen aan de volgende eisen:
- ingeschreven zijn bij de Kamer van Koophandel in de woonplaats;
- geslaagd zijn voor een speciaal examen voor kandidaat beëdigd-vertalers;
- de continuïteit van zijn of haar werk aantonen door de inkomsten van de afgelopen vijf jaar te overleggen;
- geen strafblad hebben of veroordeeld zijn, omdat de vertaler nauw samenwerkt met rechters en andere overheidsinstanties.
Daarom moet de vertaler een recent uittreksel uit het register van lopende strafzaken overleggen.
