De beëdigde vertaler Nederlands-Italiaans is een professional die met name in Nederland werkzaam is, waar dit beroep alom erkend is door de rechtsorde. De technische equivalent daarvan wordt in Italië vertegenwoordigd door de officiële vertaler, waar de Nederlandse expert echter van afwijkt op enkele fundamentele verschillen die verband houden met de wetten die het beroep regelen.
De beëdigde vertaler houdt zich niet alleen bezig met de vertaling van teksten van de ene in de andere taal, maar is ook bevoegd om het eigen werk te waarmerken. Deze professionele figuur moet voldoen aan een reeks eisen die door de wet worden opgelegd; op de eerste plaats de inschrijving in het professionele register van beëdigde vertalers en tolken, dat in Nederland nationale waarde heeft.
Deze wettelijke verplichting geldt sinds 2009 en zorgt ervoor dat de beëdigde vertaler kan bewijzen dat hij/zij voldoet aan alle eisen van de geldende wetgeving . Nog een fundamentele vereiste bestaat uit de permanente educatie (PE) van de professional, die in een periode van vier jaar in totaal 80 PE-punten moet behalen, op straffe van uitschrijving uit het register.
De vertaler moet bovendien formeel worden beëdigd door de rechtbank van het district waarin hij/zij is ingeschreven, onder vermelding van de buitenlandse talen waarvoor de vertaler zijn/haar expertise biedt, en moet zijn/haar handtekening daar laten registreren.
De vertaler kan zich in meer dan één regio inschrijven in het rechtbankregister, omdat de Nederlandse wet daar geen specifieke limieten voor oplegt. Een beëdigde vertaler die niet in het beroepsregister is ingeschreven, mag geen beëdigde vertalingen afgeven.
De inschrijving in het rechtbankregister met registratie van handtekening en stempel maakt de beëdiging echter eenvoudiger dan dezelfde procedure in Italië. Voor de Nederlandse procedure moet de vertaler persoonlijk de authenticiteit van zijn of haar vertaling waarmerken met stempel, handtekening en een verklaring van de conformiteit van de originele tekst met de vertaling.
Daarna kan wie dan ook de vertaling inleveren bij de rechtbank, zonder dat er proces-verbalen van beëdiging, verbindingsstempels of fiscale zegels nodig zijn. Het is aan de rechtbank om, op verzoek van de betrokken persoon, de apostille aan te brengen op de laatste pagina als de vertaling wettelijke waarde buiten Nederland moet hebben.
De door de rechtbank afgegeven apostille, op basis van de vergelijking met de handtekening van de vertaler, bestaat uit een vierkante sticker die op de achterkant van de pagina met de beëdigingsverklaring wordt aangebracht.
Beëdigde vertaler Nederlands-Italiaans
Beëdiging in Italië: bij de rechtbank met stempel en verklaring. Voor de Italiaanse wetgeving bestaat de figuur van de beëdigde vertaler niet en er is ook geen beroepsregister voor vertalers.
De officiële vertaler is, volgens het Italiaanse systeem dan ook gewoonweg de persoon die een tekst vertaalt dankzij een diepgaande kennis van de buitenlandse taal. De officiële vertaler kan zijn of haar werk wettelijke geldigheid geven door middel van de beëdiging die wordt uitgevoerd ten overstaan van de functionaris die door de ontvangende instantie is aangewezen.
De beëdiging is dus een duidelijk gedefinieerde procedure met standaard-stappen: de vertaler gaat naar de rechtbank, zonder territoriale beperkingen, brengt de vertaling, de fiscale zegels, het stempel en het proces-verbaal van beëdiging naar de afdeling beëdigingen of naar de griffie, en ondertekent dan de verklaring, samen met de functionaris die de vertaling in ontvangst neemt.
De vertaling moet worden gemaakt door en voor het Italiaans en als het nodig is om de tekst van de ene naar de andere buitenlandse taal te vertalen, moeten er twee versies worden geproduceerd: een eerste vertaling van de oorspronkelijke taal in het Italiaans en een tweede vertaling van het Italiaans in de uiteindelijke taal.
Nog een aspect om rekening mee te houden, is de verplichting om een onafhankelijke persoon aan te wijzen als vertaler, die geen band heeft met het document of de aanvrager van de vertaling, om de onpartijdigheid van het werk te garanderen.
Beëdiging van een vertaling
Voor de beëdiging van een vertaling moet er in Italië iedere vierde pagina een fiscaal zegel met een wettelijke waarde van 16 euro worden aangebracht, te beginnen bij de eerste pagina (zonder echter rekening te houden met eventuele inleidingen), maar met uitzondering van procedures die vrijgesteld zijn van zegels op basis van wetten, die echter wel zorgvuldig moeten worden vermeld.
Het type opmaak dat nodig is om het aantal pagina’s, en daarmee het aantal fiscale zegels, te bepalen, verschilt per rechtbank en de benodigde aanwijzingen daarvoor kunnen alleen worden gegeven uit ervaring, of na contact met de afdeling beëdigingen.